Kinderen leren vooral van wat ze zien en minder van wat we vertellen. Ouders zijn dan ook een belangrijk voorbeeld in hoe kinderen kijken naar andere mensen, culturen en religies om hun heen. Ze leren vaak bewust dat er een wij bestaat, maar ook onbewust dat er een zij bestaat. Ze maken deel uit van verschillende werelden waar die wij en zij elkaar in versterken maar soms ook anders zijn. De werelden van thuis, school, straat en online versterken elkaar maar botsen ook. Kinderen die opgroeien in deze verschillende werelden en leren waarde toe te dichten aan deze werelden komen in een situatie terecht die kan leiden tot polarisatie of radicalisering. Het is belangrijk dat kinderen leren kritisch te kijken naar oordelen over wij en zij en dat ze leren weerbaar te zijn tegen invloeden die ze trekken richting een sterk wij en zij. Kinderen moeten zich kunnen ontwikkelen tot wie ze zijn. Identiteitsvorming is belangrijk om sterke kritische jongeren te creëren.

Ouders zijn zich vaak onvoldoende bewust van hoe belangrijk deze ontwikkelingen voor jongeren zijn. Het van huis uit leren dat er een wij en zij is, het niet goed weten wie zij zijn en waar ze bij passen en wat dit voor ze betekend. Dan is er ook nog hoe de samenleving naar ze kijkt en zijn er krachten in de samenleving die bewust gebruik maken van deze onzekerheden bij jongeren.

Ouders lopen vast in deze krachten en hoe ze hun jongeren zien ontwikkelen. Moeten ze streng zijn, moeten ze ruimte geven, hoe om te gaan met sociale media wat hun jongeren veel brengt maar wat ook veel negatieve dingen binnen brengt. Er zijn veel dilemma’s waar ouders niet goed mee weten om te gaan en die steeds vaker een breuk met hun jongeren oplevert waardoor deze minder weerbaar zijn en meer open staan voor negatieve invloeden als radicalisering en extremisme.