Bij veel migrantengroepen is het vanzelfsprekend dat familieleden voor zieken en ouderen zorgen, ook als die zorg eigenlijk te zwaar is. Gebruik van thuiszorg en intramurale zorg stelt men zo lang mogelijk uit. Daarom beseffen zij vaak niet dat ze mantelzorger zijn en maken ze daardoor geen gebruik van het ondersteuningsaanbod wat beschikbaar is in de steden.

Mantelzorgers met een migrantenachtergrond hebben een grotere kans op overbelasting dan autochtone mantelzorgers. Zij zorgen relatief vaak alleen voor de hulpbehoevende en zij verlenen intensiever (meer uren) hulp. Vaak begint men al op jonge leeftijd met het bieden van mantelzorg en kan dit jaren duren. Migrantenmantelzorgers hebben vaak extra taken op het terrein van begeleiding naar, en tolken bij, gezondheidszorg en andere instanties.

Hulpverleners weten deze groep niet goed te bereiken. Dit wordt een groter probleem nu de eerste generatie migranten vergrijsd en de zorgbehoefte toeneemt.

Als we de mantelzorgers met een migratieachtergrond in staat willen stellen de zorg te blijven verlenen, is het van belang dat zij de juiste ondersteuning aangeboden krijgen. Het is belangrijk dat het sociale netwerk versterkt wordt zodat zij er niet meer alleen voorstaan en overbelasting kan worden voorkomen. Gemiddeld zorgen deze mantelzorger 30 uur per week voor een familielid, bij mantelzorgers van Nederlandse komaf ligt dat gemiddelde op 21 uur

Stichting Inclusia gelooft dat alle mensen in Nederland gelijkwaardig gebruik moeten kunnen maken van het zorgaanbod in Nederland. Met trainingen en informatiebijeenkomsten bieden we kennis, informatie en vaardigheden om het stelsel beter te begrijpen en zo de toegang daartoe te vergroten.

We bieden de volgende trajecten aan:

• Samen zorgen
• De wondere wereld van de zorg